15 Mart 2013 Cuma

Kabus

İnanamıyorum, olamaz! HAYIR.....
Uyandım!
Gözlerim açılabileceklerinden bile daha fazla açılmış bir halde, bütün vücudum buz gibi soğuk ve üstüm sırılsıklam yataktan fırladım.

"Oh! Şükür kabusmuş." diye geçirdim içimden.

Pek rüyalarımı hatırlayan biri değilimdir. Son bir kaç gündür bazılarını ucundan hatırlıyordum ve hepsi sıradan şeylerdi. Ama bu!

Hala içim ürperiyor. Kalbimin nasıl attığını ise ancak hayal edebilirsiniz. Çünkü yeniden başıma gelemezdi, olamazdı, olmamalıydı..... Sanırım her zamanki kabuslarım gibi öldüğümü görsem bu kadar kötü olmazdım. Farklı kişiler farklı zamanlar ve aynı olay, tam ortasında saf ben O.o
Bazı duyguların bilinçaltıma bu kadar yoğun olarak işlediğinin farkına hiç varmamıştım, evet biraz vardı ama buzdağının sadece görünen kısmı oymuş tahminimce yoksa öyle bir kabus görme ihtimalim yok.

Allah kimsenin başına getirmesin diyorum sadece...





Master Yoda'yı dinliyoruz ve içimizdeki korkuyu yok ediyoruz...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder