30 Mart 2016 Çarşamba

Özgüven

Kaybettim! Hatta hükümsüzdür...

Son iki aydır giderek düşen bir halim var, düşüyorum sanki! Üzerine biraz düşündükten sonra fark ettim ki özgüven eksikliğim çok üst seviyelere çıkmış ve bu durumda beni bütünüyle etkiliyor. Konuşmayı bile unuttum sanki. Bahar yorgunluğu değil bir hareket yapmaya bile isteksizliğim var ama içimin enerji dolu olduğunu biliyorum.

Eğer beni bütün dünya dertlerinden kurtaracak bir şey varsa kısa süreli aklım orada kalabiliyor fakat yine bir şekilde zifiri yoğunlukta dertler geri bastırıyor hemen. Sanırım ülkenin hali gelecek kaygısı, iş bulma gayesi, okulun bu yıl bitiyor olması, sınavlar, staj arayışı, ev halleri, yuva kurma hayali, bütçe durumu falan filan milyon tane şey kafamda geziyor ama hepside birbirine yumak olmuş durumda.

En ufak bir şeyden etkileniyorum. Ki her zaman her şeye bir çözüm bulmayı başaran ben şu günlerde yanan bir halkanın ortasındaki yavru kaplumbağa kadar çaresizim...


Çıkış yolunu merak ediyorum ama kabuğumun içinden de çıkış yolunu nasıl göreceğimi bilmiyorum. Kabuğumun içinden de çıkmaya delicesine korkuyorum.


Bu aralar Don't Starve diye bir oyuna dalıyorum, o beni daha çok bunalıma sokuyor sanırım. Tek başına karanlıkta çaresizlik içinde hayatta kalma oyunu! Oyunlar içinde bile istediğimizi yapamadığımız bir dünya! O.O

2 yorum:

  1. Tuxedoo çok zor ve gıcık bir dönemdesin ama bil ki çıkışı var bu dönemin :) her inişin bir çıkışı var ve maalesef tam tersi de mümkün :) ama benim kadar depresif biri bile söylüyorsa inan :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle dediğin gibi çok zo ve gıcık bir dönem ama düzeleceğine inanıyorum ^.^
      Teşekkürler Moria M. :)

      Sil